Sunday, May 06, 2007

தலை சிற்ந்த தமிழ் திரைப்படம்

இந்த தகுதி ஒரு சில படங்களுக்கும் மட்டும் தான் இருப்பதாக நான் கருதுகிறேன். என் தேர்வு:

திருவிளையாடல்.

நடிப்பு, சிரிப்பு, அற்புத வசனம், மறக்கமுடியாத ஆனால் மறக்கப்பட்ட பாடல்கள், உடை அலங்காரம், sets, art decoration. இவை யாவிலும் ஈடற்ற படம்.

நெருங்கிய சில படங்கள்:
1. காதலிக்க நேரமில்லை
2. நாயகன்
3. தில்லானா மோகனாம்பாள்
4. எங்க வீட்டு பிள்ளை
5. நெற்றிக்கண்
6. கீழ்வானம் சிவக்கும்
7. மைக்கேல் மதன காமராஜன்
8. அபூர்வ சகோதரர்கள்
9. முதல் மரியாதை
10. முந்தானை முடிச்சு

பாடல் தரத்தில் மட்டும் பார்த்தால்
1. இதயக்கோயில்
2. மௌன ராகம்
3. ஆயிரத்தில் ஒருவன்
4. அம்பிகாபதி
5. புன்னகை மன்னன்
6. ஜானி
7. அன்பே வா
8. பாச மலர்
9. புதிய பறவை

திருவிளையாடலின் பாடல்களின் பன்மை:

1. பழம் நீயப்பா - கே.பி. சுந்தராம்பாள்
2. ஒரு நாள் போதுமா - பாலமுரளிகிருஷ்ணா
3. பாட்டும் நானே - டி. எம். சௌந்தரராஜன்
4. பார்த்தா பசுமரம் - டி. எம். சௌந்தரராஜன்
5. சம்போ மகாதேவா - சீர்காழி கோவிந்தராஜன்
6. பொதிகை மலை உச்சியிலே - பி.பி. ஸ்ரீனிவாஸ், சுசீலா
7. இசை தமிழ் நீ செய்த - டி. ஆர். மகாலிங்கம்
8. இல்லாததொன்றில்லை - டி. ஆர். மகாலிங்கம்
9. ஒன்றானவன், உருவில் இரண்டானவன் - கே.பி. சுந்தராம்பாள்


முக்கால்வசி ரசிகர்களுக்கு முதல் மூன்று பாடல் தான் நினைவிருக்கும்! மற்றவை தரம் சாதாரணம் அல்ல...

My Ilayaraja Top Ten List

இவை என் தேர்வு தான். 4,5,10 இவற்றை பெரும்பான்மையான ராஜா ரசிகர்கள் ஏற்றுக் கொள்ள மாட்டார். 14,15,16,20 முதல் பத்தில் இருக்க வேண்டும் பலர் கருதலாம். எதை விட்டேன் என்பது தான் என்னை திகைக்க வைக்கிறது. சுமார் ஐம்பது பாடல்கள் முதல் பத்து தரத்தில் இருக்கும்.

பாடல் - படம்

1. ரும் தன ரும தன - புதிய வார்ப்புகள்
2. மாங்குயிலே பூங்குயிலே - கரகாட்டக்காரன்
3. பனிவிழும் மலர்வனம் - நினைவெல்லாம் நித்யா
4. சங்கீத மேகம் -
5. ஆத்தா ஆத்தோரமா வாரியா - பயணங்கள் முடிவதில்லை
6. நான் பாடும் மௌன ராகம் - இதயக்கோயில்
7. ஆயிரம் தாமரை மொட்டுக்களே - அலைகள் ஓய்வதில்லை
8. அடி ஆத்தாடி - கடலோரக் கவிதைகள்
9. என் இனிய பொன் நிலாவே - மூடுபனி
10. நிலா அது வானத்து மேலே - நாயகன்

11. தங்கச் சங்கிலி - தூரல் நின்னு போச்சு
12. கொடியிலே மல்லிகைபூ - கடலோரக் கவிதைகள்
13. காதல் மகராணி - காதல் பரிசு
14. இஞ்சி இடுப்பழகா - தேவர் மகன்
15. இளைய நிலா - பயணங்கள் முடிவதில்லை
16. பூங்காத்து திரும்புமா - முதல் மரியாதை
17. மச்சானை பார்த்தீங்களா - அன்னக்கிளி
18. மதுர மாரிக்கொழுந்து வாசம் - எங்க ஊர் பாட்டுக்காரன்
19. மன்றம் வந்த தென்றலுக்கு - மௌன ராகம்
20. வானுயர்ந்த சோலையிலே - இதயக்கோயில்

Wednesday, September 06, 2006

Ms.Kalpana - Restoring Madras University Senate Hall

She spoke at the Accord Metropolitan on August 25 - it was arranged by the Public Relations Society of India. I hadnt heard of them until now :-)

Kalpana is an architect with degrees from India and UK. She was assigned to work on the restoration of the Univ of Madras Senate Hall, which has been declared a heritage building. Larsen & Tourbo, has granted Rs.6 crores to restore it; L&T is collecting donations from other orgs and people to help tide the cost.

Several Madras landmarks are gone forever because of neglect, indifference, ignorance and the commercial potential of the land they are on. The Senate Hall got a reprieve, due to some concerted action from several groups including INTACH.

The roof of the Senate Hall is built with Mangalore tiles which are 180 years old, 80% of which are being reused as they are STILL in good condition. After some analysis the walls and roof were found to have several layers of lime-based coating called Chettinad plaster.

It turns out that Chettinad was known as Madras plaster; it was basically a comlicated layering of several coats of lime on the wall according to a well-planned timetable based on the speed of drying of lime. Then earth oxides based paints were mixed with other ingredients and coated over the fine lime coating. The material used has to mix well with the basic layer but not suffer from the caustic action of the lime. This technique of applying Madras plaster was considered unmatched in the world by British engineers. The final coating gave walls a fine clear sheen so superb you could see your reflection on the walls.

Similar techniques were applied on the ceiling also with some sparkling colours and interesting patterns, that you can see in the restored Senate Hall soon.

The earth oxides were hard to hunt. Nothing could be found anywhere in the surrounds of Madras in over a six month search. The masons were wondering what was so special about it and why the architect was making such a fuss. Then somebody in Madurai was contacted and he informed Kalpana that the stones were available perhaps from illegal quarries.

The workers showed great interest and enthusiasm. the They tried several recipes of earth-oxide stone mixtures; two cups this, one cup that; half cup z. Grinding the stone was difficult. When a rice mill was used, the subsequent rice milled there came out black in color at which point they withdrew their services.

Etching ; sgraffito? Sometime 2 square feet would take a day of etching and coating. I have forgotten what she said on this.

Madras developed under the English after the defeat of Tipu. The English felt safe enough to come out of fort St. George only after Tipu sultan was vanquished. They obivously had a poor opinion of the remaining kingdoms. Their basic plan for early Madras was simple - Businesses on Mount Road; Government offices on Poonamallee High Road (Ripon Building, General Hospital, Madras Central, Victoria Public Hall); and Educational institutions (Presidency College, Lady Willingdon College, Queen Mary's College, University of Madras) on Beach road.

In later years such planned city building collapsed and gave way to a very random and chaotic growth of the city. The filling up of practically all Madras lakes, the deforestation, the North Madras neglect, etc. are sad illustrations of money and power and ignorance over aesthetics and planning.

Monday, September 04, 2006

Madras in Cinema - lecture by Randor Guy

This lecture was at the PS High School, Mylapore on August 26.

He showed clips from என் மனைவி(trams, Gemini Studio before the flyover was built, Mylapore Kapali temple, PS High School, Marina beach with loudspeakers blaring Corporation Radio songs) and several other movies. Clips from Parasakthi. A clip of MGR playing a Christian groom!

AVM had two major writers AT Krishnaswami and Mr Rangachari (pseudonym Acharya)- the latter was a High Court lawyer who didnt want his legal career sullied by having screenwriting credits - cinema was beneatha lawyer's dignity. He wrote very Brahminical dialogue even for kings.

TP Rajalakshmi, an abandoned bride (vaazhavetti) at 10, whose dad committed suicide when her husband sent her back, moved to Trichy because of spiteful Brahmin neighbors. A lady in Trichy advised her to get into dramas where her singing talent could be used. She was offerred Rs.30 a month which seemed astronomical to mom & daughter. She became a superstar first on the stage then on screen.

When KB Sundaramabal was offered a film role, she refused. Her pay offer was raised to Rs. 1 lakh, at which point she agreed to star!

When Rajaji and other congress governments resigned, the British government banned Tyaga boomi which was running to packed houses. SS Vasan offered continuous free shows to the pubic at Gaiety. The police moved in and lathicharged the crowd INSIDE the theater.

The first Tamil talkie (Kalidas) filmed with a German camera had Tamil and Telugu dialog. The producer was puzzled as to how the German camera would record Tamil! Halfway thru the production he was worried that both languages may not be properly recorded and he may have a silent movie so he added some Hindi dialog. Then they lost a reel, but the movie was still a hit, people didnt feel there was story discontinuity. Then they found the lost reel, added it, and drew repeat audiences.

Crow shooter! A major employee, when they filmed on the banks of the Adyar river, was an AngloIndian crow shooter with an air rifle. Cast and crew tossed around the food packets which drew crows. You would tihink they would learn hygiene and use a trash can, but no, they prefered a crow shooter. You could film without a director or a cameraman, but not without a crow shooter.

Philadelphia had a MK Tyagaraja Bagavathar fan club - in 1996! Mostly SriLankan Tamils, fans of MKT. When AVM wanted to reshoot Mangamma sabatham / Sabapathy in Sinhala he was told it was doing superbly in Tamil!

Wednesday, August 23, 2006

Songsters at the CrossRoads

This week Madras is celebrating Madras Day (www.themadrasday.in) - the city was founded on august 22, 1639. Mostly lectures, an autorickshaw race from Madras to Kanyakumari!!, a couple of quizzes, some national publicity.

On Monday there was a interesting lecture on முச்சந்தி இவக்கியம், about street corner songsters between 1910-1950 before film songs took over. These were the kaal-anna and arai-anna books published on topics of the day from sensational murders to the freedom movement to local bigshots' deaths, even a debate between English Coffee and Tamil பழைய சோறு(leftover rice)!

The presenter Dr Venkatachalapathy (who has authored a book அந்த காலத்தில் காபி இல்லை - "In Those Days There was no Coffee" - Kaalachuvadu Padippagam) made mention of how popular these pamphlet books were, even among the illiterate. In Madurai they were published at Pudhu Mandapam near the Meenakshi temple. A passing reference to kaal-anna books is in Kalki's "Thyaga Bhumi". Their popularity can be guaged by their selling in the thousands when Swadesamitran and the Hindu sold around 3000 and 2500 copies respectively. One interesting feature was that established writers spoke denigratingly of them as low grade literature. They finally faded away when movie songs overtook them in popularity.

Tuesday, August 08, 2006

எது அழகு

கண்ணுக்கு ஒளி அழகு
கவிதைக்கு கருத்தழகு
பறவைக்கு சிறகழகு
பாம்புக்கு படமழகு

அப்பர்க்கு சிவன் அழகு
ஆழ்வார்க்கு மால் அழகு
ஔவைக்கு சொல்லழகு
கீரர்க்கு பிழை அழகு

கருடனுக்கு அலகழகு
கடலுக்கு அலைஅழகு
அலைவோர்க்கு பாயழகு
பாய்வதில் புலிஅழகு

காந்திக்கு நடைஅழகு
வேந்துக்கு வரப்பழகு
விந்தைக்கு வியப்பழகு
சிந்தைக்கு முடிவழகு

உப்பிட்டவனை உடனே மற

உப்புக்கு வரி எதிர்த்து காந்தி நடந்தார்
தப்புக்கு வரிபோடும் தலைவரை வணங்கி
மப்புக்கு வரிக்கட்டும் பாரத குடிமகனே
ஒப்புக்கு ஏனடா உத்தமரின் சிலை?
My first blog. Even Avvai's words have fallen mostly on deaf ears. The dog is barking at the mountain, goes a Tamil proverb, assuming the mountain isnt listening. Probably a refreshing change for the mountain, from all the chirping and screeching it's normally accustomed to. A billion people are shouting on the web now. I suspect that this will mostly boost the value of paid writing.